دکتر الهام محمدی آچاچلویی
چکیده
این مقاله تحلیلی است زیستمحیطی از رمان «زن مو قرمز» اثر اورهان پاموک (2017) بر اساس دیدگاه زنانه آلیشیا هیلدا پولئو. در این تحلیل، گلجهان به عنوان شخصیتی فرهنگی بحث میشود که با ایستادن بیرون تقسیمبندی ذاتگرایانه فرهنگ / طبیعت، تعاملی سازنده با دنیای مردانه داستان برقرار میکند و بدینسان زندگی را به شهر تاریخی ...
بیشتر
این مقاله تحلیلی است زیستمحیطی از رمان «زن مو قرمز» اثر اورهان پاموک (2017) بر اساس دیدگاه زنانه آلیشیا هیلدا پولئو. در این تحلیل، گلجهان به عنوان شخصیتی فرهنگی بحث میشود که با ایستادن بیرون تقسیمبندی ذاتگرایانه فرهنگ / طبیعت، تعاملی سازنده با دنیای مردانه داستان برقرار میکند و بدینسان زندگی را به شهر تاریخی استانبول داستان که در حال محو شدن زیر فشار مدرنسازی است، برمیگرداند. رمان این فرآیند مدرنسازی را با نشان دادن مواجهه ابعاد شرقی و غربی فرهنگ ترکی، در قالب مواجهه گذشته و حال با اشاره به داستانهای اسطوره ای رستم و سهراب و اودیپوس که مفاهیم فرزندکشی و پدرکشی را پررنگ میکنند، ارایه میکند. مقاله حاضر خوانش دیگری از مدرنسازی ارائه میکند که تحلیل های موجود از داستان زن مو قرمز را به عنوان داستانی بدبینانه در مورد محو شدن ترکیه تاریخی همراه با تخریب محیط زیستی به چالش میکشد. «زن مو قرمز» به عنوان رمانی بحث میشود که روند خودآگاهی و فهم بینافرهنگی شخصیت گلجهان تلاشی خوشبینانه از باور به تغییری مثبت در صنعتی سازی مدرن را تداعی میکند.
